Copy
Header: Mailing der Dingen, de trans-editie

Mailing der Dingen

#8 - de trans-editie

Lieve vrienden,


Er is iets heel bijzonders gebeurd.


Het wordt bijna een sketch om de Mailing der Dingen zo te beginnen. Maar deze keer heb ik wel echt bijzonder nieuws. Er komen namelijk allemaal veranderingen aan, en daarmee doel ik niet alleen maar op een nieuw design van de Mailing der Dingen.


Normaal schrijf ik hier niet zulke hele persoonlijke dingen, maar dit is erg belangrijk voor me. De meesten van jullie kennen mij ook in den lijve en ik zie jullie ook weer niet zo vaak dat ik jullie allemaal recent gezien heb, dus dit is ook meteen een handige manier om mijn nieuws te delen. Het zal voor een aantal van jullie ook vast geen échte verrassing zijn, want ik loop er al jaren mee rond. En dat is dat ik mij meer een vrouw voel dan een man. En ieder jaar dat voorbij gegaan is heb ik er meer spijt van dat ik deze kant van mijzelf niet heb laten zien, dat ik niet in transitie ben gegaan.


In de vorige Mailing der Dingen had ik het er al over dat ik veel aan mijn hoofd had. Dat had, zo kan je je wel voorstellen, voor een heel groot deel hier mee te maken. Om te compenseren voor jaren “ik doe niet aan goede voornemens” heb ik eind vorig jaar namelijk eindelijk het goede voornemen genomen om wél in transitie te gaan en toen moest ik ineens een heleboel dingen gaan regelen. Maar er is goed nieuws: ik ben inmiddels begonnen aan mijn transitietraject.


Los van de medische transitie is er natuurlijk ook de sociale. Nu ik “uit de kast ben” ben ik namelijk vrij om te zijn wie ik ben en daar ben ik echt ontzettend blij mee. De lezers die mij wel eens tegenkomen zullen me nu ook regelmatig in een leuk jurkje spotten.


Maar: niet alleen andere kleding. Ik heb ook een andere naam: ik heet niet meer Niels, maar Hanneke. En natuurlijk heb ik nieuwe voornaamwoorden, namelijk zij/haar.


Het is natuurlijk ook nog een beetje gek allemaal. Ik vind het heel fijn, maar ik voel me ook heel onzeker. Tot ik wat verder ben met een medische transitie (alleen het voortraject is gestart) zie ik er toch ook een beetje uit als een man in een jurk, en soms voel ik me ook zo. Als jij dat ook zo ziet helpt het me enorm als je dat niet aan me laat merken.


Het is heel gemakkelijk om te denken in “voor” en “na”. Maar ik ben niet twee verschillende mensen. Het is niet dat ik een man was en een vrouw wordt. Ik bén een vrouw, en dat ben ik altijd geweest; ik ga er nu alleen ook zo uitzien. Het is voor mij (en met mij vele andere trans mensen) kwetsend om dingen als "toen zij nog een hij was" te zeggen, doe dat dan ook alsjeblieft niet. Het zal ook niet vaak nodig zijn om dat onderscheid te maken.


Een nieuwe naam en nieuwe voornaamwoorden zijn lastig om aan te wennen (ook voor mij!). Sommigen van jullie kennen mij al langer dan ik mijzelf ken, dus dat zit best een beetje vastgeroest. Een vergissing kan gebeuren, en is ook niet erg. Het is fijn voor mij als jullie daar bij elkaar ook op letten. Het helpt om mijn naam wat meer te gebruiken dan je gewend bent, en om ook mijn naam en voornaamwoorden te gebruiken als je over me praat.


Dus, lieve lezers, dat is wat er op dit moment in mijn leven speelt. Ik vind het fijn dat jullie het nu ook weten. Laten we dan nu maar over gaan tot de orde van de dag, namelijk Dingen die je niet mag missen.



Veel plezier!

Javier de Riba

Anderhalf jaar geleden schreef ik over de stoepchirurg van Lyon, die gaten in de straat met mozaieken transformeert tot ware kunst. Javier de Riba heeft hetzelfde domein, namelijk de straat, gekozen als zijn canvas.

De selfiestick

Persoon met camera op selfie-stick

Oh, de selfiestick. Een voorwerp dat onderworpen is aan veel spot, maar wat ook veel gebruikt wordt. Vooral geassocieerd met aanstotelijke, in de weglopende toeristen als we onze dagelijkse gang vervolgen, en leuke portretten van jezelf als je op vakantie bent. En terecht: de selfiestick is in staat je memento’s van lelijke close-up selfies waarbij je je poriën kan tellen op je neus die twee keer zo groot is als in het echt te transformeren tot mooie composities waarbij jij in de context van de locatie wordt geplaatst.

Harry Potter

Jullie weten vast wel dat ik een fan was van Harry Potter. Ik was niet de grootste potterhead, bij lange na niet, maar het heeft me altijd veel plezier gebracht. Helaas bezigt de schrijfster van de Harry Potter-boeken, J. K. Rowling, al een aantal jaren behoorlijke kritiek op transgender mensen. Hoewel ze zegt niet transfoob te zijn, wijzen haar acties helaas het tegenovergestelde uit.

Ook gaat deze video in op wat problematische thema’s in de Harry Potter-wereld, zoals bijvoorbeeld de beperkte diversiteit en antisemitische ondertonen. Natuurlijk verwijst Jessie ook weer naar tal van andere video’s, en ik ben het zelf ook niet met alles 100% eens, maar als je deze video hebt gezien heb je genoeg stof om je eigen mening te kunnen vormen.


Helaas lukt het me niet zo goed om een Nederlands geluid te vinden, anders dan nieuwsberichten die vaak erg ontwijkend zijn in hun bewoordingen (zoals “de mogelijke transfobe uitspraken van”), of verwijzen naar tweets uit 2020 – alsof Rowling daarna niets transfoobs meer heeft getwitterd. Ik vond nog wel dit artikel van Elle, dat komt helaas ook al uit 2020 dus loopt daarom dus ook enigszins achter de feiten aan.


Ik vind dit erg jammer. Ik heb altijd veel plezier beleefd aan deze wereld, en het voelt een beetje als verraad dat de auteur nu zulke nare dingen over je zegt. Hopelijk ziet ze ooit het licht nog en zet ze haar niet onaanzienlijke platform, status en fortuin in om de wereld weer een stukje mooier te maken.

Psion 5mx

Mijn verjaardag komt er weer aan. Het zal je naar aanleiding van het bovenstaande stukje duidelijk zijn dat je me niet meer zo blij maakt met Harry Potter-cadeaus. Maar met wat dan wel? Handzame retro-computers natuurlijk! Ik heb inmiddels een kleine verzameling van deze wondertjes. Het fijne is ook dat ze niet zo groot zijn, en ik dus geen extra ruimte hoef te huren om ze ten toon te stellen.

NS Upcycle

Lekker treinen! Je neemt een boek mee, maar uiteindelijk zit je de hele rit uit het raam te staren naar de wereld die voorbij trekt terwijl de tijd lijkt stil te staan. Hoewel, dat zijn vooral mijn herinneringen, maar in de dagelijkse spits schijnt het tegenwoordig allemaal niet zo relaxed meer te zijn.


Zit je ook liever niet meer in de trein, maar wil je je wel graag met mooie treinherinneringen omringen? Dat kan! De NS hebben met een aantal verschillende productontwerpers en fabrikanten samengewerkt aan een assortiment uiteenlopende artikelen.

Voorbeelden van de producten. Links een paar sneakers van blauwe stof met gele veters. In het midden een tafel, bestaande uit een houten frame met als blad een treinraam met de typische afgeronde hoeken en een stuk graffiti. Rechts een lamp: een hangende gele bol die lijkt te bestaan uit stukjes verschillend geel getint plastic dat is samen geperst wat een gestippeld uiterlijk geeft.

Voor deze artikelen worden oude NS-relieken getransformeerd tot nieuwe producten: van stoelen worden schoenen gemaakt, van ramen tafels en van informatieborden lampen. Bijna alles heeft ook de kenmerkende geel-blauwe kleurstelling van onze nationale treinreus, zodat je goed herkenbaar bent als fan. Leuk, maar helaas wel een beetje duur.

Puzzelmontages

Voor veel legpuzzels wordt dezelfde stans gebruikt. Daardoor is het mogelijk de stukjes van deze puzzels met elkaar te verwisselen. Tim Klein zoekt naar combinaties van puzzels die voor interessante combinaties zorgen.

Hij heeft er inmiddels een heel aantal gevonden. Ze zijn ook te koop, de meeste voor $1000, maar ik vind ze niet zó leuk dat ik er zoveel geld voor over heb. Toch is het zeker de moeite waard om zijn site eens te bekijken, en dat kan gelukkig gratis.

Wist je trouwens dat er heuse puzzelcompetities worden gehouden? Meteen meedoen aan de wereldkampioenschappen is misschien wat ambitieus, maar kan je kleiner beginnen, bijvoorbeeld in Obdam.

Mastodon

Als ik op één site veel tijd doorbracht was het wel op Twitter (nou ja, na YouTube dan). In mijn kleine cirkeltje was het eigenlijk altijd wel gezellig, ondanks de grote haatfontijn die het onder dat fineerlaagje stiekem al lange tijd was. Met de overname door Musk heb ik besloten af te zwaaien.

Een cartoon-mastodont (de mascotte van Mastodon) houdt een verrekijker vast, terwijl hij naar een aantal planeten in de verte kijkt.

Er zijn heel wat alternatieven voor Twitter, maar voor mij sprong Mastodon eruit. Heel Mastodon uitleggen is wat veel voor de Mailing der Dingen. Gelukkig voor jou heb ik dat op Twitter al gedaan. Het klinkt een beetje ironisch om dat daar te doen, maar als je er even over nadenkt is het best logisch.


Ik vind het er in ieder geval fantastisch, en “mijn” instance, tech.lgbt, is bijzonder vriendelijk voor transgender mensen wat me dus veel steun geeft op dit moment. Ik ben al helemaal over, al moet ik nog wel even de tekst op de website fixen.

Voor dik en dun

Tot slot

Dankjewel voor het lezen van deze bijzondere editie van de Mailing der Dingen. Ik hoop dat je hem weer leuk (of misschien zelfs… transformerend?) vond, en dat je niet teveel moeite had met de nieuwe vormgeving.


Zoals altijd ook alvast bedankt weer voor jullie reacties. Ik lees ze altijd met veel plezier, ook als je geen reactie van me krijgt. Dat wil ik dan wel doen, maar dan wil ik daar ook even voor gaan zitten, en dan vergeet ik het weer. ADHD.


Liefs,


Hanneke